26.01.2025-Doç. Dr. Şafak Nakajima

Güzel bir atasözümüz vardır:

“Yavuz hırsız ev sahibini bastırır.”

Bu söz, bir kişinin yaptığı hatayı veya yanlışı örtbas etmek için sesini daha gür çıkarıp, haksız olduğu halde karşısındakini suçlamasını anlatır. Buradaki “hırsız” yanlış yapanı, “ev sahibi” ise mağduru temsil eder. Yani ortada suçlu bir taraf vardır, ama pişkinlikle kendini haklı göstermek için mağdura yüklenir. Bu davranış, psikolojide sıkça gözlemlenen, suçluluğun oldukça tanıdık bir savunma mekanizmasıdır. Kendi hatasını örtmek için dikkatleri başka yöne çekmek ve mağduru haksız duruma düşürmeye çalışmak…

Bu tür durumlara karşı dikkatli ve uyanık olmak gerekir. Suçlunun pişkin tavırlarına aldanıp mağdurun sesini bastırmasına izin vermemek, insanca bir yaşamın temel koşullarından biridir. Adaletin sağlanması, hırsızın yaptığı yanlışın ortaya çıkarılmasını ve ev sahibinin hakkını korkusuzca savunabilmesini gerektirir. Çünkü insanca yaşamak, haksızlıklara cesurca karşı çıkabilmekle mümkündür.